ΖΩΗ ΕΡΤΣΟΥ: ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ

ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ

της Ζωής Έρτσου

Στην Ελλάδα, η μάχη για να βρεθούν στο επίκεντρο τα τοπικά ζητήματα που διαμορφώνουν την ποιότητα της ζωής ως δικαίωμα όλων, ήταν πάντα επίπονη και όχι πάντα κερδισμένη. Ειδικά τώρα με την κρίση, η Αριστερά και η Ν.Δ. αλλά και η ίδια η κυβέρνηση δια στόματος του πρωθυπουργού, συγκλίνουν στην πρόταση να μετατραπούν οι αυτοδιοικητικές εκλογές σε άτυπο δημοψήφισμα για το Μνημόνιο. Την ιδιότυπη αυτή σύγκλιση, την πληρώνει τελικά η αυτοδιοίκηση και η καθημερινή ζωή των πολιτών.

Δεν υπάρχει διέξοδος από την κρίση χωρίς ταυτόχρονες απαντήσεις για την οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική όψη της. Θεωρούμε τα μέτρα του Μνημονίου υπέρμετρο τίμημα, με άδικη κατανομή και αμφίβολο αποτέλεσμα, είμαστε αντίθετοι στη φιλοσοφία του Δ.Ν.Τ., θεωρούμε όμως εξίσου αδιανόητο να υπερασπίσουμε τις πολιτικές επιλογές που μας οδήγησαν μέχρι εδώ, ή να αγνοήσουμε τη συνολική χρεοκοπία του πολιτικού συστήματος.

Στο πλαίσιο αυτό, οι τοπικές απαντήσεις στην κρίση αποκτούν ζωτική σημασία:  

·        Μεγάλο μέρος από την αγοραστική μας δύναμη καταναλωνόταν μέχρι τώρα στην υποκατάσταση συλλογικών αγαθών που αφήναμε να υποβαθμιστούν: ΙΧ αντί για αξιόπιστη δημόσια συγκοινωνία, γυμναστήριο αντί για ποδήλατο και περπάτημα, καφετέρια αντί για παγκάκι και αξιοπρεπή δημόσιο χώρο, κλιματιστικά στο φουλ αντί για μονωμένα κτίρια, σπίτι στα προάστια ή την εξοχή αντί για κοντινό πάρκο και για  επιστροφή της φύσης στην πόλη.

·        Δίκτυα ανταλλαγής υπηρεσιών χωρίς χρήματα, συνεταιρισμοί παραγωγών-καταναλωτών, πρωτοβουλίες εθελοντισμού και αλληλεγγύης σε τοπική κλίμακα, μπορούν να βάλουν τις βάσεις για μια παράλληλη κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία, που θα λειτουργεί ως τοπικό δίχτυ ασφαλείας, στηρίζοντας την κοινωνική συνοχή και δημιουργώντας αξία από το χρόνο που μπορεί καθένας μας να προσφέρει.

·        Ζητήματα που αγγίζουν και το Μνημόνιο, παίρνουν άλλη διάσταση όταν απειλείται ένας τοπικός ελεύθερος χώρος ή η σιδηροδρομική σύνδεση της δικής μας περιφέρειας. Αντίστοιχα, το έλλειμμα δημοκρατίας του «Καλλικράτη» μπορεί να αμβλυνθεί από μια δημοτική αρχή που αναζητεί τρόπους αποκεντρωμένης λειτουργίας και συμμετοχής των πολιτών.

·        Κρίσιμο είναι και το πού θα κατευθυνθούν οι περιορισμένοι διαθέσιμοι πόροι: σε έργα που διαπνέονται από χρεοκοπημένες λογικές ή σε επενδύσεις που συμφιλιώνουν την οικονομία με το περιβάλλον, δημιουργώντας πράσινες θέσεις εργασίας και πρακτικά οφέλη για όσο γίνεται περισσότερους πολίτες;

Ο διάλογος για την οικοδόμηση των τοπικών αυτών απαντήσεων δε μπορεί να περιμένει. Η ανάδειξή τους μπορεί να βάλει τις βάσεις για ένα Νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο, που θα στηρίζει την ευημερία λιγότερο στην αγοραστική δύναμη και περισσότερο στα συλλογικά αγαθά.

Οι συνεργασίες λοιπόν των Οικολόγων Πράσινων στις εκλογές του Νοεμβρίου έχουν χαρακτήρα κυρίως τοπικό, προγραμματικό και αυτοδιοικητικό. Παρουσιάσαμε αναλυτικό κείμενο με «Βασικούς Άξονες Πράσινου Τοπικού και Περιφερειακού Προγράμματος»

http://www.ecogreens-gr.org/Docs/Topiko_Prasino_Programma.pdf,

εκδώσαμε Οδηγό Ευρωπαϊκών Χρηματοδοτήσεων

http://www.oikologoiprasinoi.eu/downloads/Odigos_Xrimatodotisewn_Program.pdf.,

συγκεντρώνουμε στοιχεία από επιτυχημένες τοπικές Πράσινες παρεμβάσεις άλλων χωρών.  

Χωρίς να αδιαφορούμε για τη συνολικότερη κρίση και για την οργή του κόσμου, πιστεύουμε ότι έχει έρθει πια η ώρα για μια πολιτική που θα δίνει και στην τοπική διάσταση τη σημασία που της αξίζει.

Zωή  Έρτσου

Συντονίστρια Οικολόγων Πράσινων Κέρκυρας

Ιδρυτικό μέλος της Δημοτικής Κίνησης «ΕΜΠΡΟΣ μ’ εσένα για την Κέρκυρα»